نگارم

محبوب من

 آخ که،دم باد  بی کسی

گل لاله عباسی 

یه سبد یه عباسی

"فرهاد شیبانی"

یه جوری امشب آخرین شبه ساله.چون فردا شب شب عیده.این سال نحسی داره تموم میشه.درسته که توی هر حالتی و برای هر اتفاقی باید شکر گزار خدا بود اما سالی که نگارم رو غمگین کرد برای منم بدترین سال بود.آرزو میکنم دیگه هیچوقت تکرار نشه همچین‌روزایی

سلام عزیزدلم.عمرم.جونم.

سال نو شده و حال ما داغون.پر حرفم ولی رو زبون نمیاد.فقط کاش زودتر بیای و منو از نگرانی در بیاری.چه سالهایی که دم عیدی و بهار با هم خوش بودیم.زجر میکشم اینروزا از نبودت....

هر شب تو رو آرزو میکنم.حتی به مقدار شنیدن یه سلام.کم ولی حتمی.توی دریای بزرگ خدا حق من تویی ای مروارید قشنگم.واسه من داری محال میشی و این نوشته ها رو شاید نمیخونی.این دوری به من فهموند که تو کل زندگی منی.نگار من بغضی از دلتنگی تو دارم که شکستنش مثل طوفان میشه.تکیه گاه من زل زدن های به یه نقطه کار منه.الهی هر جا هستی سالم باشی...